Terug naar Oostelijke route

Alpen oversteek van Füssen naar Trento

De Via Claudia Augusta wandelweg is aangelegd op basis van een Romeinse weg, die Zuid-Germania met Noord-Italië verbond. Je komt in Füssen op deze weg, deze loopt dan over de Fernpas (1215 m) en de Reschenpas (1504 m) en daalt langs de rivier de Adige langzaam af naar Trento. Op de kaart staat naast de wandelroute ook (in lichtpaars) de fietsroute ingetekend, deze loopt vrij vaak net langs de rivier.

Door Zuid Tirol

De Via Claudia Augusta begint al in Augsburg, maar de Oostelijke route gebruikt deze route vanaf Füssen. Daar ben je al op 800 meter hoogte. Allereerst op naar de Fernpas, die op 1215 meter ligt. Daarna is er een een afdaling naar de stad Imst, die op 700 meter ligt in het Oberinntal. De autobaan kan hier 20 km druk zijn. Bij Landeck kun je meteen de klim naar het hoogste punt van de oostelijke route aanvangen over een apart wandelpad.

Wanneer je de Reschenpas over bent, kom je in Zuid-Tirol aan de Reschensee. Dit stuwmeer is in 1950 op de plaats van het voormalige dorp Graun werd aangelegd. Alleen de kerktoren is overgebleven en is inmiddels een baken geworden. Je bent dicht bij de gletscher waar de mummie Ötzi werd gevonden.

Langs de Adige

In de streek Vinschgau daal je langs de typische ‘Waalwege’ af langs oude irrigatiekanaaltjes en door de uitgestrekte boomgaarden door het dal van de rivier Adige (Duits: Etsch) naar Trento. Als alternatief voorn de wandelroute kan je ook (deels) langs het fietspad aan de Adige lopen over de fietsroute van Hans Reitsma.

Via Claudia Augusta Via Claudia Augusta Via Claudia Augusta
van Füssen van Imst van Reschenpas
naar Imst naar Reschenpas naar Trento
65 km 82 km 178 km

Route 17 naar Schlunders die gaat langs de berghelling omhoog en omlaag, nooit super steil , heel mooi, veel riviertjes en Waalwege, een smal pad door de velden met hier en daar een beeld van een plaatselijke kunstenaar.
Dan afdalen naar Prad daar wou ik overnachten , er leek geen eind aan de afdaling te komen. Bijna beneden ging het pad weer omhoog en hoe! Ik zag het station waar ik moest uitkomen liggen maar kom ik daar wel? Natuurlijk kwam het vanzelf goed. Zo goed dat een aardige buschauffeur mij naar de camping bracht.

( Waalwege zijn paden langs de berghelling waarlangs waterstroompjes lopen die via een ingenieus systeem naar het dal beneden worden geleid voor de watervoorziening van de appelteelt) Uit Ina’s reisblog, door Ina Frikken.

Reisverhalen over deze route: