Alleen op avontuur

“Alleen op avontuur. Alles over wandelen in je eentje” van Lidewey van Noord

door Everdiene Geerling

De weg kwijt raken, je been breken, geen telefoonbereik, aangevallen worden door dieren, en vooral enge mannen in bosjes. Er zijn misschien wel meer redenen om NIET in je eentje op pad te gaan dan wel. Maar de solowandelaar weet dat dat niet het geval is. Gelukkig overwon bij Lidewey van Noord ook steeds het plezier het van de vrees. Daarom heeft ze “Alleen op avontuur. Alles over wandelen in je eentje, een handboek voor de solowandelaar” geschreven.

Zoals ze zegt, zijn schrijvers en filosofen het erover eens: “om echt van een wandeling te kunnen genieten, moet je alleen op pad gaan.” De fervente solowandelaar hoef je dat niet uit te leggen. Om maar één herkenbare reden te noemen is dat door alleen te lopen je meer hoort, ruikt, ziet en voelt; je hoeft je niet op een ander te concentreren en dus heb je alle aandacht voor je omgeving, en voor jezelf. Het belangrijkste gezelschap ben jijzelf en dus moet je het wel goed met jezelf kunnen vinden. En als je dat kunt, is het nooit eenzaam. Je leert je eigen (veer)kracht kennen. En laten we eerlijk zijn: veerkrachtig zijn is in deze tijd wel zo handig.

Anderen aan het woord

De schrijver geeft aan dat ze dit boek niet alleen heeft geschreven om anderen moed in te praten, maar ook om zichzelf een zetje te geven. Ze verlangt er al jaren naar om in haar eentje een lange trektocht te maken. Maar ze durft niet. Daarom laat ze anderen aan het woord die ieder voor zich redenen geven waarom alleen wandelen zo geweldig is. En zij doen dat overtuigend; ze spreken je moed in om alleen op pad te gaan. Mocht je dus twijfelen of je alleen zou willen lopen, kan het boek ook jou misschien dat zetje geven.

Maar die soms allesoverheersende angst, kan verlammen om daadwerkelijk de stap te nemen. De schrijver geeft zelfs aan dat als ze de ene angst overwonnen had, de volgende zich alweer aan diende. Het is natuurlijk zo dat een solowandelaar doorgaans kwetsbaarder is dan een wandelduo. Maar dat wil niet zeggen dat je niet alleen op pad kunt gaan. Aantrekkelijk aan het boek is dat de schrijver ingaat op die angsten. Lidewey beschrijft hoe anderen met wie ze gesproken heeft omgaan met hun angsten en zich voorbereiden op extreme situaties. Je kunt wel constateren dat je bang bent, en zeggen dat dat niet nodig is, of dat je je aanstelt, maar daar word je niet door gerustgesteld en daar gaat de angst ook niet mee weg. De crux is met die angsten om te leren gaan of om ze te overwinnen. Eigenlijk komt het erop neer dat oefening kunst baart. En dan gaat het dus niet om oefenen met een rugzak op, maar om oefenen met omgaan met angst. De meest geruststellende zin voor angsthazen is misschien wel: “stoer zijn en bang zijn kunnen gewoon samengaan.”

‘Een vrouw in het wild’

Daarnaast geeft de schrijver de verschillen tussen mannen en vrouwen aan: wat betreft stressgevoeligheid, fysiek zelfvertrouwen en angst. Er is zelfs een zeer verhelderend, apart hoofdstuk gewijd aan ‘een vrouw in het wild’. Dat hoofdstuk is ook belangrijk voor mannen om te lezen. Er is een niet te onderschatten specifieke angst van vrouwen, waar mannen niet of nauwelijks weet van hebben, en zich geen voorstelling van kunnen maken. Die ook altijd wat onderhuids aanwezig is en zelden wordt benoemd. Maar wij vrouwen zijn van kinds af aan opgevoed dat we uit moeten kijken voor ‘enge mannen’. “De angst voor verkrachting duwt veel vrouwen terug op hun plek […]”

Meer zelfvertrouwen

Het laatste hoofdstuk geeft tips voor veilig alleen wandelen. Wat mij betreft het minst interessante hoofdstuk. Eigenlijk stond het hele boek al vol met tips die ertoe doen en verhelderend zijn. De tips uit het laatste hoofdstuk voegen niet heel veel meer toe en vind ik een beetje een open deur.

Het boeiende van dit alles is natuurlijk dat alleen wandelen je uiteindelijk meer zelfvertrouwen geeft en besluitvaardiger maakt. Zelfredzaamheid levert een groter vermogen tot zelfreflectie en relativering. Zoals hiervoor al genoemd is een voordeel van solowandelen dat je je eigen (veer)kracht leert kennen, en dat helpt weer bij het kunnen omgaan met en overwinnen van angsten. Ga dus solowandelen om je angsten te overwinnen. En overwin je angsten om te gaan solowandelen.

Oké, ik geef het toe: ik ben bevooroordeeld. Ik heb de ervaring van alleen lopen en vind dat het mooiste wat er is. En ook al loop ik af en toe samen, mijn mooiste wandelingen en ervaringen zijn tijdens mijn solowandelingen.

Twijfel niet. Ga!

Twijfel je dus of je alleen of samen op pad moet gaan, wil jij alleen op pad, maar zegt je omgeving dat niet te doen, of durf je nog niet goed, lees dit boek. Je raakt overtuigd van de grote voordelen van het alleen lopen. En het geeft een zetje om jouw eigen of andermans angsten te overwinnen. Maar ook als geen haar op je hoofd eraan denkt om, om wat voor reden dan ook, alleen te lopen, is het nog steeds een heerlijk boek om te lezen. Het enthousiasme van de anderen die Lidewy van Noord gevraagd heeft, is aanstekelijk. Het lezen van het boek vervangt deels het niet hebben kunnen pelgrimeren afgelopen jaar, maar het heeft er ook voor gezorgd dat ik me nog meer realiseer hoe zeer ik het pelgrimeren gemist heb.