Het Ziltepad
Langs de ruige rand van het noorden
In het noorden van Groningen en Friesland groeit een nieuw wandel- en fietspad met een ander concept.
Het pad is niet alleen bedoeld als wandel- en fietspad met landschappelijk en cultuurhistorisch schoon, maar vooral bedoeld voor rust en meditatie. De route is beschreven in 9 pdf documenten. Elk document gaat uit van 1 plaats, bijvoorbeeld Holwerd, en beschrijft dan de wandeling westwaarts, oostwaarts en een rondwandeling die meestal zuidom gaat. Alles is mooi vormgegeven, er is veel informatie over de kerken en andere bijzonderheden langs de route. Voor een lang weekend heb je genoeg aan één pdf, je kunt dan drie routes lopen. Het is ook mogelijk alle gps-tracks direct van de website te laden. Daarnaast kun je ook de meditatiegids downloaden. De route is niet gemarkeerd.
Het is een rijk landbouwgebied. In dit gebied werden er al in de twaalfde en dertiende eeuw veel kerken gebouwd uit baksteen die lokaal gebakken werd. De kerken zijn in de loop der tijden bijna allemaal gerestaureerd. Bijzonder is dat er in de kleine dorpen geen nieuwe kerk werd neergezet. In het lege landschap zijn de kerken de bakens.
Ik besloot als proef een etappe in Noordoost-Friesland te lopen, een gebied dat ik nauwelijks ken als Groninger. (Noord-Groningen ken ik beter, mijn moeders familie komt van de ene kant uit Friesland, van de andere kant uit Noord-Groningen.) Met de trein ging ik naar Veenwouden, met de bus naar Dokkum en daar met een ‘opstapper’ naar Eastrum. Deze dagetappe ging van de Nikolaaskerk in Eastrum via de Sint-Gangolfuskerk naar de Michaëlkerk in Eanjum en daarna via de dijk naar Lauwersoog.
De opstapperbus wachtte al op me en de chauffeur gaf meteen wat extra lokale informatie, heel leuk. Hij kende het Ziltepad. In Eastrum is verder niets zei hij. Het café was een plek geworden waar je koffie kon krijgen én wol. Daar had ik wel oren naar, dus na het bezoeken van de kerk ging ik naar de kroeg. Daar kreeg ik koffie in een heel mooie, kleine wolwinkel. Prachtige Scandinavische wol. Nienke was deze winkel begonnen omdat ze zelf de wol zo mooi vond.
Ik kwam nog wat meer ‘ongewone’ activiteiten tegen: een pipowagen waar je een gratis liefdesbrief kon typen, een glasatelier, een winkel in houtkachels en pellets, alles in kleine terpdorpjes. De hoofdactiviteiten in de gemeentes zijn landbouw en watertoerisme. Veeteelt, akkerbouw en teelt van bijvoorbeeld rode kolen op de vruchtbare klei. De kerken waren mooi, helaas kon ik alleen de eerste kerk van binnen bekijken. De wegen kronkelden prettig, duidelijk naast oude waterloopjes gemaakt.
De watersport vindt plaats op het Lauwersmeer. Na Aenjum kom je al snel bij Oostmahorn. Hier staan veel vakantiehuizen, deels in een heel echt lijkende vesting maar gebouwd in 2007. Boven op de dijk een authentiek café met uitzicht op het water. Nadat ik er 14 km op had zitten liep ik nog 9 km via een grasdijk naar de Waddenzee. Prachtig lopen, veel waadvogels, mooi uitzicht op Schiermonnikoog. Ik zag al snel de veerboot uitvaren richting Schiermonnikoog en omdat ik wist dat ik dan nog bijna 2 uur had voor de bus, maakte ik geen haast. Veel de kijker gebruikt om de vogels te zien, vervolgens nog wat drinken in Lauwersoog en weer terug naar Groningen.
Het smaakt naar meer: binnenkort ga ik van Dokkum naar Holwerd.
Titia Meuwese
Hier vind je de link naar het boekje:
