Per fiets
Pap in de benen door Pelgrim Sjaak
Gepubliceerd op: 20 februari 2022
Mijn wat lang uitgevallen tocht van gisteren, door het eindeloze Toscaanse heuvelland, berg op en berg af, zat me vanochtend ondanks de heilzame slaap nog goed in de benen. En daarom heb ik van de etappe van vandaag naar San Gimignano een wandeletappe gemaakt. Eigenlijk zeg ik dat verkeerd; het is een etappe die je gedeeltelijk beter zou kunnen wandelen, omdat hij landschappelijk heel gevarieerd is en omdat je de eerste tien kilometer vanaf Volterra voortdurend langs oudheden en mysterieuze bouwwerken fietst. Maar waar je tegelijk ook heel diep in de remmen moet. Het is er erg steil. En dan is er, net buiten de oude stadsmuren het magnifieke kerkhof! Een bloementuin. Ook de Italiaan van vandaag weet zijn dierbare overledenen met smaak te eren!
Gerelateerde verhalen
Jasper ziet meer dan hij verwachtte
Jasper komt op de fiets bij de Dom van Milaan aan en schrijft: “Eenmaal bij zijn collega aangekomen vertelt hij mij dat ik met hem mee mag lopen. We lopen naar een klein hokje waar een priester zit te werken. Hij vraagt waar ik vandaan kom en ik krijg een stempel van de dom van Milaan in mijn pelgrimspaspoort gedrukt. Ik loop weer met de bewaker mee naar de het centrale deel van de dom en mag van hem de hele dom bekijken.
Heen langs Benjaminse en terug langs eigen weg
Jan en Silvia zijn begonnen de route van Benjaminse te volgen tot aan Rome. Intussen zijn ze “terug” aan het fietsen, maar wel met een grote omweg.
John en Ankie fietsen in de hitte door de Povlakte
Toen we een dijk opmoesten zagen we plotseling de prachtige Lagune Valli di Comacchio, een paradijs voor vogels. Er waren nu heel veel flamingo’s!
Ton en Rick fietsen langs de route die ze in 2018 liepen
Rick en Ton fietsen langs de route die ze in 2018 liepen, toen liepen ze over de Middenroute. Ze zijn net overgestapt op de fiets na het lopen van de vierdaagse.
John en Ankie fietsen naar Rome via de route van Reitsma
Deze keer gaat de reis naar Rome. We volgen de Reitsma route, en meestal nemen we daarvan de hoofdroute. We hebben nog geen elektrische fiets; kijken of dat nog steeds lukt op onze leeftijd (John nu 74 jaar en ik, Ankie 71 jaar). We hebben de bijbehorende boekjes al doorgelezen: wat een geweldige en spannende tocht lijkt het weer te worden.