Een reis is nooit gelopen

Te voet naar Assisi

Herman Verweij

Een van de ingewikkeldste zaken voor een voetreiziger naar Rome is het uitleggen aan de achterban van het ‘waarom’ . Waarom ga je voor drie maanden met een zware rugzak op stap? Waarom stel je je drie maanden bloot aan weer en wind, aan dagenlang regen en nog meer dagen waarop die koperen ploert aan de hemel je naar water en rust doet snakken? Ploeterend over bergpaadjes, wadend door rivieren of scheldend op automobilisten die rakelings langs je suizen. Ben je soms een masochist of eerder een optimistische avonturier? Iedereen heeft een persoonlijke motivatie voor een voetreis maar er is ook zoiets als een ‘gemeenschappelijke motivatie’ en ‘gemeenschappelijke ervaringen’.

Herman Verweij heeft een tweede keer een boek over een pelgrimstocht geschreven, over zijn voetreis naar Assisi deze keer, met de geheimzinnige titel: Een reis is nooit gelopen. Gevoelens en ervaringen die pelgrims bij elkaar herkennen en bij iedere ontmoeting naar boven borrelen, bij elke ‘reünie’ de boventoon voeren. In dit boek weet hij al dat gemeenschappelijke zo treffend te verwoorden dat de minder journalistiek begaafden onder de pelgrims nu alleen nog maar tegen hun achterban hoeven te zeggen: ‘Koop dit boek en lees het, misschien begrijp je er dan in ieder geval iets van’.

Zevensprong van ervaringen

Het is geen gids met kaarten en routebeschrijvingen, er staat zelfs geen overzicht in hoe Verweij gelopen heeft, er zijn geen beschrijvingen van landschappen, steden of kerken waar de route zo vol van is. Wel zijn ervaringen, gevoelens en bespiegelingen thematisch beschreven en gerangschikt in een ‘zevensprong’. En dat in een taal die je bladzijde voor bladzijde doet smullen.

‘Zoals een vérspringer zijn gympen strikt, de afstand schat, zijn passen meet… zo raak ik vertrouwd met de rugzak en de nieuwe schoenen. Niets aan het toeval overlatend. Een grote zoektocht naar zekerheid’. Zo begint het boek en in deze stijl gaat het door: ‘Vandaag zon op het menu’  in plaats van de hele dag zon. Of elders in het boek: ‘op poëzie loop je lichter’ en ‘Voeten vragen om een VIP-behandeling’.

Herman Verweij liep in zeven stappen naar Assisi. In feite vijf wegen (Pieterpad, GR5, Via Francigena, De Godenweg en de Franciscaanse voetreis + 2 overstappen). En ieder pad behandelt hij op zijn eigen manier, gelardeerd met anekdotes en ervaringen.

Brieven van vrienden

Opmerkelijk is dat hij vijftig brieven door vrienden op luchtpostpapier geschreven bij zich had. Hij las daarvan om de dag een brief, en ‘s avonds schreef hij een antwoord. Zo ontmoette hij onderweg op heel bijzondere wijze niet alleen vreemden maar ook goede bekenden. Delen van brieven en antwoorden zijn verwerkt tot een apart hoofdstuk.

Heel bijzonder zijn ten slotte de zeven nieuwe gedichten van Herman Verweij, poëtische neerslagen, niet zo omvangrijk als Bertus Aafjes dat deed maar stuk voor stuk pareltjes.

Aspekt, Soesterberg 2009