“Eindelijk eens praten met mensen die weten wat ik heb meegemaakt!”

Zaterdag 25 november 2023, opnieuw in het Landhuis in het Park Oog in Al te Utrecht, vond de tweede Thuiskomersdag plaats voor Romepelgrims, met als doel ervaringen uit te wisselen over hun recent volbrachte (of in sommige gevallen afgebroken) tocht, maar vooral over wat het betekent om weer thuis te zijn. Het was een volle bak, met 30 teruggekeerde pelgrims, die begeleid werd door de werkgroep Thuiskomen, bestaande uit Erica van Baren, Laurens Baas, Embrecht Broeders en Arie Haasnoot.

Tijdens de ontvangst met koffie en thee was er al hilariteit. Het bleek dat sommige deelnemers elkaar al eerder hadden ontmoet …, onderweg naar Rome, ook toevallig. Maar niets was hier toeval, want alle aanwezigen hadden gemeen,  dat ze niet lang geleden te voet of per fiets onderweg waren geweest naar Rome. De sfeer zat er al meteen goed in.

Erica legde in haar welkomstwoord het hoe en wat uit van het thema Thuiskomen als onderdeel van de activiteiten van Pelgrimswegen naar Rome (PnR). Verenigingsvoorzitter Dick van Maanen sprak hulde uit voor de prestatie die de thuiskomers hadden verricht op hun tocht naar Rome: “Als je een keer in je leven hebt gepelgrimeerd, ben je voor altijd een pelgrim!”, zo feliciteerde hij iedereen.

Embrecht Broeders bracht ontspanning in geest en lichaam met een Tai Chi oefensessie. Tai Chi is niet alleen een Chinese verdedigingssport, maar ook een vorm van vloeiende bewegingstherapie. Het maakt je spieren soepel en je wordt er ontspannen van, zowel mentaal als fysiek. Zo kwamen we allemaal weer in de ‘pelgrimeerstand’.

Vanwege de hoge opkomst splitsten we ons in twee zaaltjes om groepsgewijs onze ervaringen met elkaar te delen. Gespreksleiders waren in de ene groep Laurens en in de andere Erica. De groepsgesprekken kwamen op gang met een kort voorstelrondje. De beweegredenen voor een tocht naar Rome zorgden steeds voor verrassende uitspraken, zoals “omdat mijn vader er te lang mee gewacht had, ben ik het gaan doen voordat het qua gezondheid niet meer kan,” of “ik wilde Hannibal achterna over de Alpen”. Indringend stelde iemand de vraag of je nou veel veranderd bent na zo’n tocht. De meesten vonden van wel. De een heeft ontdekt dat je in het leven veel minder nodig hebt. Een ander: “Je gaat beter voor jezelf zorgen.”

Gezamenlijk gebruikten we, zoals het bij pelgrimeren hoort, de meegebrachte boterhammen en de aanwezige dranken.

Verkwikt en sommigen na een frisse neus in het park, gingen we nu groepsgewijs de diepte in door de thuiskomervaringen met elkaar te delen. Ieder werd gevraagd de drie emoties op te schrijven die je je herinnert van het ‘thuis gekomen zijn’

Ieder kreeg daarna de vraag om uit te spreken welke emoties hij of zij heeft opgeschreven.

In de ene groep werden de volgende gevoelens genoemd:

Fijn – En nu? – Rust – Dankbaarheid – Eenzaamheid die je met niemand kan delen – Liefdevol kijken naar alles – Blij – Wat nu? – Ik kijk anders naar mensen – Gezelligheid thuis was er weer – Liefdevol kijken naar alles – Doel kwijt – Dankbaarheid onderweg gegroeid te zijn – Heimwee naar het leven onderweg – Vervreemding – Vreugde (op het St. Pietersplein) – Teleurstelling – Je klein voelen – Dankbaarheid – Vrijheidsgevoel – Dankbaarheid – Ontregeld om weer op te kunnen starten – Nederig (aan een schone onderbroek en een boterham heb je genoeg) – Teleurstelling, leegte – Onthaast, je hoeft niet te presteren – Onwennig – Doelloos, zonder doel – Mis het onderweg zijn – Dankbaarheid voor gezondheid – Rust om te acclimatiseren – Meer waardering voor thuis – Voldaan – Blij om thuisfront weer te zien – Heimwee dat het voorbij is – Dankbaarheid – Onthecht, gemis – Je verhaal niet goed kwijt kunnen, er geen taal voor hebben – Ontmoetingen – Gemis > ieder jaar een tocht – Blij met blog – Wat heb ik weinig nodig – Opruimwoede – Vrijheid – Blij – Dankbaar – Pelgrimeren happy few – Teleurstelling dat ’t voorbij is – Onzekerheid – Verlangen naar wéér

En in de andere groep, emoties bij thuiskomst:

Ongeloof – Euforie – Dankbaarheid – Twijfel – Geliefd – Gelukkig – Fijn – Bekend/vertrouwd – Schoon – Blij – Vreemd – Benauwend – Warmte – Veilig – Dankbaar – Eindelijk thuis – Vreemd – Eigen bed – Rust – Ontmoeten – Verrassing – Familie – Vrienden – Jammer – Druk – Gemis – Dankbaar – Trots – Warmte – Gemis – Magie verbroken – Blij – Energie – Muziek – Teleurstelling – En nu? – Wegduiken – Druk – Weinig Ruimte

Emoties nu:

Balen – Ziek – Gedwongen rust – Drukte – Stress – Alledaags – Multi-task – Heimwee – To-do-list – Blij – Benauwend – Houden van familie – Onrust – Beslommeringen – Het is goed – Veel gedoe – Druk – Dankbaar – Kriebels – Plannen maken – Uitkijken – Rust nemen – Tijd – Prikkels versus simpeler leven (‘ontspuld’) – Verzet tegen routine > plannen maken – Rauw – Micro – Saai – Gevoel van herkenning – Hectisch – Spannend – Berustend – Stramien van alledag

Zo was er tijdens de theepauze genoeg te praten over indrukken en gevoelens! Ook over praktische zaken wisten velen elkaar te vinden voor nadere vragen, zoals over de routes of over het gebruik van een tent.  

In groepjes van vier was er daarna gelegenheid om heel persoonlijk door te praten over de ervaringen van het thuiskomen na zo’n lange tocht. Emoties werden gedeeld, achtergronden werden aan elkaar verteld, en soms ook ging het over aspecten van gezondheid tijdens en na de reis.

En toen was het alweer vier uur! We verzamelden ons in de grootste van de twee zaaltjes, en in een grote kring sloten we samen als ‘pelgrims voor altijd’ een geanimeerde dag, blij dat we nog weer een keer onze pelgrimservaringen en de gevoelens na thuiskomst met elkaar hadden kunnen delen. Iemand zei:

“Zo’n dag als vandaag helpt me de pelgrimstocht in mijn hoofd af te sluiten en een plek te geven.”

Arie Haasnoot, namens de werkgroep Thuiskomen.