Zwitserland tot de Grote St.Bernhardpas

In Pontarlier heb je de Alpen al in zicht. Even later kom je in Zwitserland al snel bij het Lac Léman, ofwel het meer van Genève. Daar loop je een stuk langs, waarna je aan de beklimming van de Alpen kunt beginnen.

In de sporen van Napoleon

Vanaf Pontarlier kom je eerst bij het grote fort van Joux, met vele verdedigingswerken. Lopers die de GR5 hebben gevolgd komen hier op de oorspronkelijke route van Sigeric, een schitterende kennismaking met deze route. Over een klein weggetje loop je zo Zwitserland binnen en je bent na twee dagen wandelen aan het meer van Genève, een mooi maar duur gebied van Zwitserland.

In de sporen van Napoleon, die in 1800 Italië binnenviel, ga je door het dal van de Rhône naar de Grote Sint Bernhardpas. De eigenlijke beklimming start in Martigny, waar je op 470 meter de Rhône verlaat en langs de Drance naar de pas op 2473 meter loopt. Daar word je als pelgrim gastvrij ontvangen in het hospitium, gebouwd in 1041 door Bernhard van Menton. Het is een belevenis in zo’n historisch eeuwenoud onderkomen te kunnen slapen. Reserveer als pelgrim je slaapplek wel een paar dagen tevoren, want het wordt er steeds drukker met groepen die een paar dagen pelgrimeren.

Inspanning

De beklimming van de Alpenpas staat bekend als een gemakkelijk wandelpad maar wat inspanning betreft zwaar. Geen onoverkomelijke hindernis, maar het komt er op aan je inspanningen te doseren en er eventueel een dagje langer over te doen dan in gidsen vermeld staat.

De Grote St. Bernhardpas is doorgaans van juni tot september geopend. Buiten deze periode kun je in Sembrancher (719m) of Bourg-St-Pierre (1632m) de bus ‘Swiss PostAuto, lijn 211’ nemen naar Etroubles (1268m) of Aosta (590m); die rijdt het hele jaar door, maar niet op alle dagen van de week. De dienstregeling en alternatieven kun je vinden op de site van Rome2rio.

De hele etappe loopt over chique boulevards met tropische planten en bloemen. Onderweg in het begin vooral hippe joggende mensen en later chique (of dat pretenderen ze) vooral oudere mensen. Ik loop door de culturele ‘hoofdstad’ van Zwitserland: Montreux. Vooral bekend om het grote jaarlijkse muziekfestival. Langs de boulevards staat op muziek geïnspireerde kunst en veel dure hotels en restaurants. Als ik onderweg bij een marktkraampje een perzik en een nectarine koop mag ik drie euro afrekenen! 
Vlak na Montreux pauzeer ik aan de voet van een bijna in het meer gebouwd kasteel. Uit de blog van Esther Kluwer