‘Het onrustige hart is de wortel van het pelgrimschap. In de mens leeft een verlangen’.

Augustinus (354-430)

De vergelijkbare begrippen filosofie, spiritualiteit en ook het begrip religie houden zich alle drie bezig met hoe richting te vinden in een onbegrijpelijke wereld en samenleving. En om die wereld en samenleving toch te kunnen begrijpen, proberen we hier een betekenis voor te zoeken. 

De weg van het hart

Ook pelgrims zijn vaak op zoek naar het antwoord op levensvragen. De filosofie doet dit via verstandelijke redeneringen. Spiritualiteit probeert dit via wat buiten het verstand ervaren kan worden, via de weg van het hart. En religie lijkt de meest ingewikkelde: vanuit de benadering van een hogere werkelijkheid het bewustzijn proberen bij te sturen in de richting van een betere werkelijkheid. Een werkelijkheid waar we ook in dit leven al dichterbij hopen te komen en waarnaar we immers verlangen.

We kunnen stellen dat zowel filosofie, spiritualiteit als religie gaan over de ingewikkeldheden van ons menselijk ego, dat ons maar al te vaak de andere kant op drijft. 

Je maakt plannen voor een pelgrimstocht en je wilt daar meer in zien dan alleen een meerdaagse wandeling of fietstocht, anders had je zonder enig pelgrims doel voor ogen immers voor elke andere tocht kunnen kiezen. En pelgrims maken graag een keuze voor hun tocht op basis van het doel (bv. religie), spiritualiteit (bv. ontmoetingen) of filosofie (bv. zingeving). De begrippen lopen soms door elkaar, soms wordt bewust religie buitengesloten of kies je juist meer spirituele uitgangspunten voor je tocht.

De andere weg

Je bent overtuigd dat het maken van een pelgrimstocht je iets zal gaan brengen. Je hebt je misschien voorgenomen je leven te overdenken. Of je wilt graag je tempo bewust verlagen. Gewoon tijd investeren in een bijzondere activiteit. De natuur op je in laten werken of je zintuiglijkheid wakker schudden. Of wellicht inspireren de gesprekken met medepelgrims of met de mensen die je gaat ontmoeten je wel?

Je kiest dus bewust voor het gaan van een andere weg. In de hoop dat je een pelgrimspad vindt, dat je de gezochte waarheid zal brengen.

En wat is ons pelgrimerend onderweg zijn anders dan één voortdurend leven in het hier en nu? Het hele dagelijkse gedoe van wat we telkens nog moeten doen en regelen (toekomst), of wat we anders en beter hadden kunnen doen (verleden) is even weggevallen. Dan is er alleen het simpele leven dat zich nú afspeelt: alleen maar lopen of fietsen, eten, drinken, slapen, en bezig zijn met wat zich nu telkens aandient onderweg. Er gebeurt altijd wel wat. Vaak mooi en leuk en verrassend. Soms moeilijk of vervelend, maar zelfs dan zeggen we vaak na afloop: wat is het weer bijzonder geweest!

Pelgrimeren is een inspirerende gelukservaring!

Voor geïnteresseerden zijn hier voorbeelden van inspirerende literatuur te vinden!