Via Francigena

De Via Francigena  omvat een middeleeuws netwerk van wegen, dat reizigers uit de Britse eilanden, de Lage Landen en Frankrijk, in de middeleeuwen naar Rome leidde. Historici en ook de Association International Via Francigena (AIVF) laten de Via Francigena beginnen in Canterbury. Bisschop Sigeric trok in het jaar 990 naar Rome om zijn pallium bij de paus te halen. Van zijn terugreis hield deze bisschop een dagboek van de route en halteplaatsen bij. Dit document werd in juli 1985 ontdekt door de antropoloog Giovanni Caselli en het vormde de basis om een moderne pelgrimsweg naar Rome uit te zetten. In 2004 is de Via Francigena ook als belangrijke historische weg erkend door de Raad van Europa.

Vanuit de Lage Landen trek je langs Jacobswegen naar Reims, waar je op de Via Francigena aansluit. Er is ook een  beschrijving van de Via Francigena vanaf Maastricht.

Je kunt ook kiezen voor de wandelroute GR5 en aansluiten in Pontarlier bij de grens met Zwitserland. Dan loop je minder door de vlakte, want je gaat door de Ardennen en de Vogezen. Of je kunt de Middenroute door Duitsland en Zwitserland nemen, met nog meer hoogtemeters en in Pavia op de Via Francigena aansluiten.

De volledige route wordt doorgaans in drie tot vier maanden afgelegd. Hierbij krijg je meer dan dertigduizend stijg meters te verwerken. Gelukkig gaat dat geleidelijk aan en loop je doorgaans over goed begaanbare en bewegwijzerde wandelpaden. Vanuit de Lage Landen volgen jaarlijks enkele honderden pelgrims deze route. Hoe dichter je Rome nadert, hoe meer kans je hebt een mede pelgrim te ontmoeten, maar platgelopen is de Via Francigena nog nergens.