San Lorenzo fuori le Mura

De Sint Laurens buiten de muren is genoemd naar een van de bekendste en meest vereerde vroegchristelijke martelaren. Hij was een aartsdiaken die in het jaar 258 de marteldood stierf. Volgens de overlevering werd hij verbrand op een rooster.

Omdat steeds meer pelgrims bij zijn graf kwamen bidden, liet keizer Constantijn hier een kerk bouwen. Om de nog steeds wassende stroom pelgrims het hoofd te bieden kwam paus Honorius III (1216-1227) met een originele oplossing. Vlakbij de Sint-Laurentius Basiliek werd later nog een kerk gebouwd, met de apsis naar die van de Sint Laurens gekeerd. Honorius liet beide apsissen afbreken en de kerken samenvoegen tot de huidige Sint-Laurentius.

Interieur

Je komt binnen door de aanvankelijk aan Maria gewijde kerk.

De kerk heeft een bijzonder vloer, het zogenoemde cosmatenwerk. Cosmaten waren in de late middeleeuwen specialisten in het aanbrengen van geometrische versieringen van ingelegd marmer in verschillende kleuren.

Ook vind je er twee bijzondere preekstoelen en een paaskandelaar.

Op de scheidslijn van beide kerken is een triomfboog met mozaïeken uit de zesde eeuw. Deze bevond zich vroeger boven de gesloopte apsis van de Sint-Laurentius-basiliek. Hier is duidelijk te zien dat twee kerken zijn samengevoegd: de vloer van de oorspronkelijke Sint-Laurens ligt hoger.

Sint Laurens ligt begraven in de crypte onder het altaar, samen met twee andere martelaren: Justinus (gestorven rond het jaar 165) en Stefanus, de eerste christelijke martelaar.

Onder het koor van de basiliek is de graftombe van Pius IX en rechts aan de achterzijde van de kerk is een mooie kloosterhof.

Kaart van de zeven pelgrimskerken

Op volledig scherm weergeven